نکته‌هاى شنیدنى از عسل 2

* عسل تازه، رنگین‌تر است و اگر در معرض نور قرار گیرد رنگ آن کم مى‌شود.

* در اثر طول زمان قند عسل (ساکاروز) تبدیل به قند انترورتى مى‌گردد.

* عسل در آب و الکل محلول است.

* عطر عسل فرق مى‌کند و بستگى به گل‌هاى معطر ناحیه دارد.

* محلول عسل در آب کمى اسیدى است و اسیدیته‌ى عسل طبیعى بین 0/5 تا 0/25 گرم اسید فرمیک در صد است.

* این‌که مى‌گویند اگر عسل را به خربزه بمالند سفت مى‌شود و براى معده ثقیل است، صحت دارد زیرا عسل را به هر میوه‌اى که الیاف سلولزى فراوانى داشته باشد بمالند سفت مى‌شود در صورتى‌که الیاف خربزه زیاد نیست و این‌که بعضى‌ها خربزه و عسل مى‌خورند و دل درد مى‌شوند استعداد مخصوص و آلرژیک است که به آن دارند باید با احتیاط برخورد کنند.

* ارزش غذائى عسل 320 تا 360 کالرى براى هر صد گرم مى‌باشد.

* عسلى که داراى بقایاى گرده‌هاى گل باشد ممکن است در افراد مستعد اثر آلرژیک و حساسیت داشته باشد و در این اشخاص باید عسل را صاف کرد و به آنها توصیه کرد.

* روس‌ها ثابت کرده‌اند: عسل در درمان آماس معده مؤثر است.

* ابن‌سینا مقادیر کم عسل را براى رفع بى‌خوابى تجویز مى‌کرد و به عقیده‌ى وى مقادیر زیاد خوردن موجب بى‌خوابى است.

در شوروى که سرزمین عسل نامیده مى‌شود اخیراً براى تهیه‌ى عسل‌هاى گوناگون مقدارى شیره‌ى قند به زنبورها مى‌دهند که با مواد مختلف مخلوط شده است مثلاً با خوراندن عصاره‌ى هندوانه، کلم، هویج، خرما، گوجه فرنگى، ترب، کدوتنبل، گلابى، توت فرنگى یا قهوه، کاکائو و شیر و تخم‌مرغ عسل‌هاى متنوع به نام عسل‌هاى اکسپرس بدست مى‌آورند و براى این کار چند مزیت قائلند:

1 - مى‌توان زنبور عسل را در فصل‌هاى بیکاریش به عسل دادن واداشت.

2 - عسل دلخواه را به دست آورد.

3 - بعضى از خواص برخى غذاهاى ناسازگار را حذف کرد مثلاً براى بعضى شیر که رطوبت دارد زنبور آن را مى‌خورد و عسلى مى‌دهد با عناصر موجود در شیر بدون رطوبت.

نکته‌هاى شنیدنى از عسل 1

* عدّه‌اى عقیده دارند که جوانان به علت زیاد بودن گلوکز فسفات عسل ، نباید در خوردنش افراط کنند ولى پیران مى‌توانند به دلخواه خود مقدار آن را برگزینند.

* هیچ میکروبى و هیچ‌گونه قارچى نمى‌تواند در عسل رشد و تولیدمثل کند. علت این‌که باکترى‌ها نمى‌توانند درعسل رشد کنند وجود مقدار زیادى پتاسیم در آن است زیرا پتاسیم جاذب‌الرطوبه بوده و بدین‌وسیله از باکترى‌ها سلب حیات مى‌نماید.

* با آن‌که با اغلب شیرینى‌ها مى‌شود سرکه ساخت عسل به زودى دست از ترکیب خود بر نمى‌دارد و تهیه‌ى سرکه از عسل سخت است.

* علاوه بر این‌که عسل به علت داشتن پتاسیم اجازه‌ى رشد و تکثیر به میکروب‌ها نمى‌دهد داراى مقدارى مواد ضدعفونى‌کننده مانند اسید فرمیک نیز هست. پس عسل داراى خاصیت بازدارنده از رشد میکروب را دارد و هم میکروب‌کش است.

* میکروب‌ها به‌طور متفاوت، بعضى به سرعت و برخى با مدت بیشتر در عسل کشته مى‌شوند مثلاً میکروب حصبه پس از 8 ساعت و میکروب‌هائى که در ریه عوارض بیشترى به وجود مى‌آورد پس از چهار روز و میکروب‌هاى تولیدکننده‌ى آماس صفاق (پریتونیت) و ذات‌الجنب و اسهال خونى پس از دو ساعت مى‌میرند.

* عسل هرگز فاسد نمى‌شود و هیچ‌گاه ویتامین‌هاى خود را از دست نمى‌دهد در صورتى که سبزیجات به سرعت بسیارى از ویتامین‌ها به خصوص ویتامین ث خود را از دست مى‌دهند.

* هنوز بشر نتوانسته است در آزمایشگاه عسل بسازد.

* دارویى که سرخ‌پوستان براى درمان آسم به کار مى‌بردند چنین بود: یک تخم‌مرغ را در ظرفى از شیشه قرار داده آب لیمو بر آن مى‌ریختند بعد از 12 ساعت پوست تخم را جدا کرده معادل زرده و سفیده، به آن عسل اضافه مى‌کردند و به وسیله‌ى آتش آن را جوشانده و همین‌که سفت مى‌شد برداشته روزانه یک قاشق چاى‌خورى صبح و یک قاشق چاى‌خورى شب از آن مى‌خوردند.

* در عسل ممکن است گرده‌هاى طبیعى و دست نخورده و تغییر نیافته و بقایاى زنبور عسل و مواد معدنى نیز یافت شود.

مواد معدنى عسل

 

عسل 13 میلى‌گرم فسفر، 4 میلى‌گرم کلسیم، 7% میلى‌گرم آهن در بر دارد و همچنین مواد معدنى دیگرى از جمله پتاسیم، ید، منیزیم، سرب، مس، سولفور، نیکل، روى، سدیم، در آن موجود مى‌باشد. این مواد معدنى بلافاصله وارد جریان خون مى‌شوند؛ و آهن بیمارى کم‌خونى، فسفر و کلسیم، بیمارى‌هاى استخوان و ریهرا معالجه مى‌نمایند. از مواد آلى: صمغ، پولن، اسید لاکتیک، اسید فورمیک، اسید سیتریک، اسید تاتاریک را مى‌توان نام برد.

بدیهى است که میزان و ارزش مواد غذایى و معدنى عسل بستگى کامل با گل‌هاى محلى دارد و عسل‌هاى کوهستانى از عسل‌هایى که در مزارع بدست مى‌آیند بهتر است.

در اثر تشعشع خورشید که از گل‌ها منعکس‌مى شود قندهاى آنها اثر عجیبى در رشد و ایجاد نیرو دارند زیرا قندهاى مواد غذایى، عناصر زنده‌اى هستند، با ویتامین‌هاى A - E - K ،تؤام بوده و آثارى از ویتامین‌هاى C - B - A - P (5 میلى‌گرم) و ویتامین 2 B دارند و نیز داراى آلکالوئیدهاى شفابخشى هستند که در گل‌ها وجود دارد و حتى عده‌اى از دانشمندان حدس وجود هورمون‌هایى را در عسل زده‌اند.

عسل یک غذاى مفید براى اطفال است زیرا تمام مایحتاج غذایى را به‌طور طبیعى دارد و قند آن براى هر سنى مناسب است و سرشار از گرانبهاترین مواد حیاتى است، تمام ویتامین‌ها و فلزات را دارد. ویتامین‌ها و فلزاتى که در گل پرورش یافته و در امان خورشید تربیت شده‌اند.

عسل یک غذاى زنده‌ کننده سالخوردگان و رشددهنده خردسالان مى‌باشد.

دو تن از دانشمندان روسى کشف نموده‌اند که عسل داراى تأثیر فوق‌العاده‌اى در رشد مى‌باشد و اثر مهمى در حیات انسان دارد و معتقدند که عسل براى رشد تمام اعضا مفید است.

اجسام زنده‌اى راکه عسل همراه خود به بدن انسان مى‌برد سبب شده است که این ماده غذایى به سایر مواد قندى رجحان زیاد پیدا نماید.

ارزش درمانى عسل فوق‌العاده اهمیت دارد. در درجه اول اسید فرمیک است که زنبور آن را براى حفظ عسل از فساد به آن اضافه مى‌کند این ماده ضدعفونى‌کننده‌ى طبیعى ضررى ندارد و ضد روماتیسم است و در عین حال نیرو بخش مى‌باشد. نکته مهم دیگر این که براى رسیدن به خواص درمانى و بهداشتى عسل نباید هرگز عسل را حرارت دهند و به صورت نپخته درمیان غذاهاى دیگر استفاده کنند، بعضى معتقدند تعبیر قرآن به شراب نوشیدنى در مورد عسل به همین نکته اشاره دارد که آن را باید نوشید؛ مخصوصاً براى مزاج‌هاى خشک.

عسل را باید در جاى خشک و خنک نگهدارى کرد و از قرار دادن آن در محل‌هاى مرطوب مانند سردابها باید خوددارى کرد همچنین نگهدارى عسل در ظروف مسى درست نیست و باعث ترشیدگى آن خواهد شد. بهترین راه نگهدارى عسل، ریختن آن در ظروف بلورى و سفالى است و این روش مى‌تواند مدت‌ها عسل را سالم نگه دارد و قابلیت مصرف آن را حفظ کند.

در قرآن از عسل به عنوان یک داروى شفابخش نام برده شده است. در حدیثى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم نقل مى‌نماید که آن حضرت فرمود: عسل هزار و یک خاصیت دارد و هزار و یک درد را شفا مى‌دهد و نیز در حدیث وارد است که هر کس بخواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب مخلوط کرده و بنوشد.

عسل یکى از غذاهاى نیروبخش

 

 از عسل مى‌توان به عنوان یک ماده ضدعفونى‌کننده‌ى زخم‌ها به ویژه زخم‌هاى دهان و گلو استفاده کرد. این خاصیت عسل معلول وجود چهار عامل ضدعفونى‌کننده فوق‌الذکر در عسل است.

این خاصیت در گل‌ها و داروهاى حیات‌بخش نهفته است که هنوز معلومات ما با اطلاعات وسیعى که از داروهاى گیاهى داریم نسبت به آن ناچیز است، جالب این که دانشمندان از طریق تجربه به این حقیقت رسیده‌اند که زنبوران به هنگام ساختن عسل آن چنان ماهرانه عمل مى‌کنند که به سراغ تمام گیاهان طبى و گل‌هاى شفابخش مى‌روند و عوامل مؤثر آنها را گرفته و به بهترین وجهى به ما عطا مى‌نمایند.

عده‌اى به غلط تصور کرده‌اند که زنبور شیره‌ى گل را مکیده و بعد قى مى‌نمایند و از این جهت آن را یک غذاى برگشته و مرده و تهوع‌آور مى‌دانند، این عقیده جز یک فکر غلط و نسنجیده نیست و به هیچ وجه حقیقت ندارد. زیرا عسل از معده زنبور خارج نمى‌شود و هضم شده نیست بلکه غذایى است که براى هضم آماده شده است، یعنى قندهاى مرکب گل به صورت قند انگور و قند توت که آماده براى جذب مى‌باشد تبدیل مى‌شود و در حقیقت همان عملى است که بزاق انجام مى‌دهد نه معده و از این جهت قند عسل براى مبتلایان به دیابت ضررى ندارد و این بیماران مى‌توانند بر حسب مزاج عسل میل نمایند.

از طرف دیگر عسل یک جسم نوینى است که مرکب از قسمت‌هاى زنده‌ى گیاهى نه فضولات آن‌ها است. دانشمندان براى عسل، خواص بسیارى ذکر کرده‌اند که جنبه‌ى درمانى و هم پیشگیرى و نیروبخش دارد.

عسل داراى 75% مواد قندى، 5% در صد مواد سفیده‌اى و 2% مواد چربى است و از این رو ثابت مى‌شود که عسل یکى از غذاهاى نیروبخش است.

عسل معجزه خداوند

 

جالب این‌که زنبورشناسان مى‌گویند زنبور عسل براى رفع گرسنگى خود کافى است که دو یا سه گل را بمکد، در حالى که در هر ساعت به طور متوسط روى 250 گل مى‌نشیند و کیلومترها راه مى‌رود و آنقدر پرکار است که در مدت عمر کوتاهش هر یک از آن‌ها مقدار زیادى عسل تولید مى‌کند، به هر حال این تلاش و فعالیت چشمگیر او دلیل این است که او تنها براى خود کار نمى‌کند بلکه آنچنان که قرآن مى‌گوید «لِلنَّاس»، براى همه انسان‌ها تلاش مى‌کند.

نکتۀ بسیار مهم این‌که اگر مردم ماهیت عسل را خوب بشناسند و بى‌جهت هر نوع عسلى را به تقلبى بودن محکوم نکنند و به‌طور صحیح عسل را وارد تغذیه‌ى روزانه خود بکنند، بى‌تردید عسل به عنوان یک مکمل غذایى بسیار پرارزش موجب رفع بسیارى از کمبودهاى مواد غذایى آنها مى‌شود لذا با مصرف روزانه و مناسب عسل مى‌توان از بروز بسیارى از بیمارى‌هاى ناشى از سوءتغذیه جلوگیرى کرد. عسل علاوه بر این‌که مى‌تواند به عنوان یک مکمل بسیار مفید، کمبودهاى غذایى متعددى را برطرف کند، در برخى از بیمارى‌ها مى‌تواند به عنوان دارو و در برخى موارد به عنوان یک کمک دارو مورد استفاده قرار گیرد.

عسل هیچگاه فاسد نمى‌شود و همیشه مى‌توانید به سلامت آن اطمینان داشته باشید چنانچه عسل‌هایى که در مقبره فراعنه‌ى مصر پیدا کرده‌اند پس از چندین هزار سال خراب نشده بودند از آن جهت که زنبور عسل به آن یک ماده ضد عفونى‌کننده‌یى طبیعى مى‌افزاید که ضرر و زیان مواد ضدعفونى‌کننده شیمیایى را ندارد.

این ماده ضدعفونى، ضدعفونى‌کننده اسید فرمیک نام دارد. ولى علاوه بر آن عسل‌هاى کوهستانى یک ماده ضدمیکروبى دیگرى هم دارند که میکروب‌ها را نابود مى‌کند و میکروب‌هایى که در شربت غلیظ رشد نمى‌کنند نمى‌توانند وارد عسل شوند این عامل پر ارزش ماده رادیو اکتیو است بنابراین غلظت بالا، تشعشع رادیواکتیو، آنتى‌بیوتیک‌ها و آنزیم‌هاى موجود در عسل، از این ماده یک محیط سترون و ضد حیات مى‌سازند و به دلیل امکان عدم رشد و تکثیر و زنده ماندن عوامل فاسدکننده عسل رسیده یک ماده‌ى فاسد نشدنى است که تا مدت نامعلوم سالم مى‌ماند.

عسل همچنین قابلیت از بین بردن هر نوع قارچى را دارد. بنابراین عسل رسیده از فساد توسط انواع مخمر و کپک در امان است.

راجع به عسل و زنبور عسل همانطور که خداوند فرموده تفکر کنیم