جالب اینکه زنبورشناسان مىگویند زنبور عسل براى رفع گرسنگى خود کافى است که دو یا سه گل را بمکد، در حالى که در هر ساعت به طور متوسط روى 250 گل مىنشیند و کیلومترها راه مىرود و آنقدر پرکار است که در مدت عمر کوتاهش هر یک از آنها مقدار زیادى عسل تولید مىکند، به هر حال این تلاش و فعالیت چشمگیر او دلیل این است که او تنها براى خود کار نمىکند بلکه آنچنان که قرآن مىگوید «لِلنَّاس»، براى همه انسانها تلاش مىکند.
نکتۀ بسیار مهم اینکه اگر مردم ماهیت عسل را خوب بشناسند و بىجهت هر نوع عسلى را به تقلبى بودن محکوم نکنند و بهطور صحیح عسل را وارد تغذیهى روزانه خود بکنند، بىتردید عسل به عنوان یک مکمل غذایى بسیار پرارزش موجب رفع بسیارى از کمبودهاى مواد غذایى آنها مىشود لذا با مصرف روزانه و مناسب عسل مىتوان از بروز بسیارى از بیمارىهاى ناشى از سوءتغذیه جلوگیرى کرد. عسل علاوه بر اینکه مىتواند به عنوان یک مکمل بسیار مفید، کمبودهاى غذایى متعددى را برطرف کند، در برخى از بیمارىها مىتواند به عنوان دارو و در برخى موارد به عنوان یک کمک دارو مورد استفاده قرار گیرد.
عسل هیچگاه فاسد نمىشود و همیشه مىتوانید به سلامت آن اطمینان داشته باشید چنانچه عسلهایى که در مقبره فراعنهى مصر پیدا کردهاند پس از چندین هزار سال خراب نشده بودند از آن جهت که زنبور عسل به آن یک ماده ضد عفونىکنندهیى طبیعى مىافزاید که ضرر و زیان مواد ضدعفونىکننده شیمیایى را ندارد.
این ماده ضدعفونى، ضدعفونىکننده اسید فرمیک نام دارد. ولى علاوه بر آن عسلهاى کوهستانى یک ماده ضدمیکروبى دیگرى هم دارند که میکروبها را نابود مىکند و میکروبهایى که در شربت غلیظ رشد نمىکنند نمىتوانند وارد عسل شوند این عامل پر ارزش ماده رادیو اکتیو است بنابراین غلظت بالا، تشعشع رادیواکتیو، آنتىبیوتیکها و آنزیمهاى موجود در عسل، از این ماده یک محیط سترون و ضد حیات مىسازند و به دلیل امکان عدم رشد و تکثیر و زنده ماندن عوامل فاسدکننده عسل رسیده یک مادهى فاسد نشدنى است که تا مدت نامعلوم سالم مىماند.
عسل همچنین قابلیت از بین بردن هر نوع قارچى را دارد. بنابراین عسل رسیده از فساد توسط انواع مخمر و کپک در امان است.
راجع به عسل و زنبور عسل همانطور که خداوند فرموده تفکر کنیم