۰۸
بهمن
نبى گرامى اسلام صلى الله علیه و آله و سلم مىفرماید:
«هر کس با توجه به آنچه در قرآن دربارهى شفادهندگى عسل ذکر شده، در هر ماه یک نوبت عسل تناول نماید از هفتاد و هفت بیمارى معاف است».
امام صادق علیه السلام فرمودند: پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم عسل را خیلى دوست مىداشتند و فرمود: بر شما باد به دو شفاء، عسل و قرآن1.
همچنین ایشان مىفرماید: مردم به چیزى همانند عسل، درمان و دارویى دیگر نخواهند یافت2.
پیغمبراکرم صلى الله علیه و آله و سلم مىفرماید:
اگر در چیزى شفاء باشد در تیغ حجامت و شربت عسل است3.
امیرمؤمنان على علیه السلام نیز مىفرماید:
عسل درمان و شفاى هر بیمارى است، در خود آن هیچ بیمارى وجود ندارد، بلغم را کم مىکند و قلب را جلا مىدهد4.
امام رضا علیه السلام فرمودند:
از جدّم رسولاللّٰه صلى الله علیه و آله و سلم نقل است که خداوند برکت را در عسل قرار داده و در آن شفاى بیمارىهاست و هفتاد پیغمبر صلواتالله علیهم اجمعین از آن برکت گرفتند5.
امام هادى علیه السلام فرمودهاند:
عسل را با سیاهدانه بیامیزید و بگذارید کسى که تب دارد از این مخلوط لذیذ سه لیسۀ انگشت به دهان گذارد، رنج تب از جانش فرو خواهد ریخت6.
همچنین حضرت فرمودند: عسل براى بیماران شفاى عاجل و قاطع است7.
از حضرت على علیه السلام نقل شده است که پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: 5 چیز فراموشى را برطرف مىکند و به حافظه مىافزاید، و بلغم را از بین مىبرد: مسواک زدن، روزه گرفتن، قرائت قرآن،] و خوردن] عسل و کُندر8.
1) مکارمالاخلاق ج 1، ص 357 و بحارالانوار ج 66، ص 290.
2) - کافى، ج 6، ص 332.
3) - عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 35.
4) - مکارمالاخلاق ج 1، ص 359 و بحارالانوار، ج 66، ص 294.
5) - مکارمالاخلاق ج 1، ص 359 و بحارالانوار، ج 66، ص 294.
6) - بحارالانوار ج 62، ص 100.
7) - همان منبع.
8) - فردوس، ج 2، ص 197 و بحارالانوار، ج 66، ص 290.