مواد معدنى عسل
عسل 13 میلى‌گرم فسفر، 4 میلى‌گرم کلسیم، 7% میلى‌گرم آهن در بر دارد و همچنین مواد معدنى دیگرى از جمله پتاسیم، ید، منیزیم، سرب، مس، سولفور، نیکل، روى، سدیم، در آن موجود مى‌باشد. این مواد معدنى بلافاصله وارد جریان خون مى‌شوند؛ و آهن بیمارى کم‌خونى، فسفر و کلسیم، بیمارى‌هاى استخوان و ریهرا معالجه مى‌نمایند. از مواد آلى: صمغ، پولن، اسید لاکتیک، اسید فورمیک، اسید سیتریک، اسید تاتاریک را مى‌توان نام برد.
بدیهى است که میزان و ارزش مواد غذایى و معدنى عسل بستگى کامل با گل‌هاى محلى دارد و عسل‌هاى کوهستانى از عسل‌هایى که در مزارع بدست مى‌آیند بهتر است.
در اثر تشعشع خورشید که از گلها منعکس‌مى شود قندهاى آنها اثر عجیبى در رشد و ایجاد نیرو دارند زیرا قندهاى مواد غذایى، عناصر زنده‌اى هستند، با ویتامین‌هاى A - E - K ،تؤام بوده و آثارى از ویتامین‌هاى C - B - A - P (5 میلى‌گرم) و ویتامین 2 B دارند و نیز داراى آلکالوئیدهاى شفابخشى هستند که در گلها وجود دارد و حتى عده‌اى از دانشمندان حدس وجود هورمون‌هایى را در عسل زده‌اند.
عسل یک غذاى مفید براى اطفال است زیرا تمام مایحتاج غذایى را به‌طور طبیعى دارد و قند آن براى هر سنى مناسب است و سرشار از گرانبهاترین مواد حیاتى است، تمام ویتامین‌ها و فلزات را دارد. ویتامین‌ها و فلزاتى که در گل پرورش یافته و در امان خورشید تربیت شده‌اند.
عسل یک غذاى زنده کننده سالخوردگان و رشددهنده خردسالان مى‌باشد.
دو تن از دانشمندان روسى کشف نموده‌اند که عسل داراى تأثیر فوق‌العاده‌اى در رشد مى‌باشد و اثر مهمى در حیات انسان دارد و معتقدند که عسل براى رشد تمام اعضا مفید است.
اجسام زنده‌اى راکه عسل همراه خود به بدن انسان مى‌برد سبب شده است که این ماده غذایى به سایر مواد قندى رجحان زیاد پیدا نماید.
ارزش درمانى عسل فوق‌العاده اهمیت دارد. در درجه اول اسید فرمیک است که زنبور آن را براى حفظ عسل از فساد به آن اضافه مى‌کند این ماده ضدعفونى‌کننده‌ى طبیعى ضررى ندارد و ضد روماتیسم است و در عین حال نیرو بخش مى‌باشد. نکته مهم دیگر این که براى رسیدن به خواص درمانى و بهداشتى عسل نباید هرگز عسل را حرارت دهند و به صورت نپخته درمیان غذاهاى دیگر استفاده کنند، بعضى معتقدند تعبیر قرآن به شراب نوشیدنى در مورد عسل به همین نکته اشاره دارد که آن را باید نوشید؛ مخصوصاً براى مزاج‌هاى خشک.
عسل را باید در جاى خشک و خنک نگهدارى کرد و از قرار دادن آن در محل‌هاى مرطوب مانند سردابها باید خوددارى کرد همچنین نگهدارى عسل در ظروف مسى درست نیست و باعث ترشیدگى آن خواهد شد. بهترین راه نگهدارى عسل، ریختن آن در ظروف بلورى و سفالى است و این روش مى‌تواند مدت‌ها عسل را سالم نگه دارد و قابلیت مصرف آن را حفظ کند.
در قرآن از عسل به عنوان یک داروى شفابخش نام برده شده است. در حدیثى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم نقل مى‌نماید که آن حضرت فرمود: عسل هزار و یک خاصیت دارد و هزار و یک درد را شفا مى‌دهد و نیز در حدیث وارد است که هر کس بخواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب مخلوط کرده و بنوشد.
