درطبیعت به شکل آزاد هم یافت مىشود به مقدار کم در آب و الکل حل مىشود و در چربىها غیرمحلول است. حرارت و اکسیژن در نوع اسیدش اثرى ندارد، در برابر نور حساس است. میکروبهاى روده در ساختن آن دخالت دارند، 280 الى 300 میکروگرم درصد گرم خون وجود دارد.
کمبود آن جراحاتى در شیار بینى، لب، پلکها، گوشها، تورم خشک پوست، خارش مقعد و فرج، پوست تخم، سوزش زبان و پا، تورم زبان و عصب و تروبولبر، ازدیاد حساسیت در پا وساق پا، ضعف ماهیچهها، عدم تطابق حرکات، انقباضات کلونیک، سرگیجه، لرز، قرمز شدن قرنیه و پوست ایجاد مىنماید و با دادن ویتامین B2 هر کدام از علایم به وجود آمده باشد بر طرف مىگردد.
ویتامین B2 (ریبوفلاوین) جزء ویتامینهاى موجود در عسل است.
درگیاهان به شکل طبیعى یافت مىشود و در بدن حیوانات به شکل ترکیبى.
در آب و الکل رقیق حل مىشود و در چربى غیرمحلول است.
محلول اسید آن در برابر حرارت مقاوم و خنثى و قلیاى آن استقامتى ندارد.
در برابر اکسیژن هوا مقاوم و به اشعهى ماوراءبنفش حسّاس است.
در بدن حیوانات با میکروبهاى عادى موجود درروده ساخته مىشود و قسمت اعظم آن از راه خوراک وارد مىگردد. 6-12 میکروگرم کاربوکسیلاز در صد میلىلیتر در خون جزء ترکیبات گلبولهاى سرخ مىباشد و در حدود یک میکروگرم در پلاسما به حال آزاد موجود است.
در فعالیت دیاستاز و هضم و جذب چربىها و قندها اثر دارد متابولیسم گلوسیدها را منظم مىکند.
کمبودش کمى اشتهاء، استفراغ، خستگى عمومى کم شدن فعالیت گوارش، کاسته شدن اسید کلریدریک معده، یبوست، کمى وزن، کاستى رشد کودک، ضربان قلب، اختلال متابولیسم آب، علایم عصبى در پاها، ضعف ماهیچه چهارسر، انقباض ماهیچهها، زود خسته شدن، زیاد و کم شدن حس و حساسیت و در کمبود شدید آن برىبرى و نوریت ظاهر مىگردد و تمام حالات مذکور با دادن ویتامین B1 برطرف مىگردد، و اگر ویتامین B2 زیاد مصرف گردد اسیدنیکوتنیک بدن کم مىشود.
در مبتلایان به الکل، اختلالات معده، روده، جگر، هنگام وضع حمل، در بیمارى قند ویتامین مذکور داده مىشود و در مبتلایان به ساتورنیسم این ویتامین را به عنوان پیشگیرى تجویز مىنمایند.
ویتامین B1 (تیامین) جزء ویتامینهاى موجود در عسل است.
این ویتامین در طبیعت به دو شکل یافت مىشود، هر دو در آب محلولند و در برابر نور و قلیایىها و بعضى فلزات غیرثابت مىباشند.
ویتامین C تا حدودى در بدن ذخیره مىشود گیاهان و بیشتر پستانداران ویتامین ث مىسازند و خوکچهى هندى و میمون و انسان قادر به ساختن نیستند.
احتیاج روزانهى بدن 75 میلىگرم حدس زده شده و وجود آن باعث استقامت بدن در برابر امراض عفونى مىگردد و در سلولهاى نسوج پیوندى - غضروفى، استخوانى عاج دندانها عمل نگهدارى مواد را در داخل آنها انجام مىدهد ویتامین پ فعالیت ویتامین ث را زیاد مىکند و برعکس. در ساختن دندانها و استخوانها ویتامین ث دخالت دارد.
خرابى لثهها، کم شدن استقامت مویرگها، کاهش استقامت بدن در برابر بیمارىهاى عفونى، دیر التیام یافتن زخمها، به تعویق افتادن ترمیم شکستگى استخوانها، خستگى و بىحالى عمومى، کمخونى، اختلال در رشد و استخوانى شدن غضروفها و اختلال در پیشرفت نمودن آنها با کمبود این ویتامین ارتباط دارد.
ویتامین C جزء ویتامینهاى موجود در عسل است.
ویتامین Kجزء ویتامینهاى موجود در عسل است.