چگونگى فرایند تولید عسل به‌وسیله زنبور
هر زنبور عسل که به صحرا مى‌رود تا مجدد به کندوى خود برگردد، زمان رفت و برگشت و جمع‌آورى محصول سه دقیقه طول مى‌کشد، در حالى که هر ساعت به طور متوسط 250 گل را مى‌مکد و از شیرۀ گل که در شهددان گل قرار گرفته مى‌مکد.
زنبورى که صبح براى مکیدن شهد گل مأموریت مى‌یابد، عصر همان روز به کار دیگر مشغول مى‌شود و یا اگر دو روز شیرۀ گل بمکد و ببرد، روز سوم پولن (گرده‌ى گل) را مى‌برد.
آنچه براى زنبور اهمیت دارد، پرورش گیاه موردعلاقه وى و وجود آن تا شعاع 3 کیلومترى کندو است، و این که آیا حلقۀ گل عمیق است و زبان زنبور به ته آن مى‌رسد یا نمى‌رسد. زنبور در بین راه مقدارى دیاستاز از نوع اینورتاز به داخل آن ترشح مى‌کند و مقدارى از آب شهد از کیسه، جذب بدنش مى‌شود. سپس به کندو رفته و شهد نارس را به داخل سلول‌هایش ریخته و هنگام شب از کندو خارج نمى‌شود. زنبور عسل شهد را مجدداً به داخل کیسۀ ذخیره خود برده و دوباره آنزیم دیاستاز را به آن مى‌افزاید و همچنین رطوبت آن را جذب مى‌کند. این عمل را آنقدر انجام مى‌دهد تا شهد کاملاً غلیظ شده و تبدیل به عسل رسیده گردد.
ملاحظهمى‌فرمایید تهیه عسل کار بسیار دشوارى است که هر زنبور در طول زندگى‌اش فقط 1 قاشق مرباخورى از آن تهیه مى‌کند. در نهایت زنبور براى تمیز ماندن عسل روى آن را با یک لایه موم مى‌پوشاند و موم عسل بر خلاف تصور بسیارى از مردم، مدفوع زنبور نیست.
